انسان در جستجوی معنا

 

کسی که چرایی زندگی را یافته است با هر چگونه ای نیز خواهد ساخت."
#نیچه

این لب کلام دکتر ویکتور فرانکل در کتاب "انسان در جستجوی معنا" ست.

پ.ن۱:
نیچه آدم جالبیه. از فهم و نبوغ فکری منحصر به فردی برخوردار بوده!

پ.ن۲:
در خلال این کتاب متوجه شدم چرا برخی اندیشمندان، نگاه فروید به انسان رو سخیف و دون می دونند.

پ.ن۳:
حالا متوجه میشم منظور دکتر شیری از این که "در زندگی لنگر داشته باشید" چیه. منظورش از "لنگر"، یک چرایی برای زندگی و درک کردن معنای زندگی ست!
در واقع "لنگر" در کلام دکتر شیری، همان "لوگو" در کلام دکتر فرانکله.

نظر شخصی:
در زندگی سکوهای پرتابی هست که برای ادامه دادن باید ازشون بگذری.
سکوهایی که به اندازه‌ی یک پرتگاه می تونند خطرناک و مرگبار باشند؛ و به همون اندازه می تونند تعالی بخش و سکوی پرواز آدمی باشند.
وقتی بهشون می‌رسی باید حواستو جمع کنی و با دقت عمل کنی. وگرنه با هر اشتباه کوچکی سقوط می کنی!
اما در مواجهه با این پرتگاه‌ها، اگه درست عمل کنی، به شکل باور نکردنی ای به پرواز در میای!
هرچقدر که بیشتر پیشرفت می کنی، این سکوها خطرناک تر و در عین حال ارتقا دهنده تر میشن.
در گذر از این سکوها،
تو یا به قعر میری،
و یا پرواز می‌کنی و اوج می‌گیری.
و امدادهای غیبی و الهی درست همین جاها منتظرتن!

پ.ن۴:
این کتاب به خوبی توضیح میده که رشد و تعالی انسان یک فرآیند درونی ست و مستقل از شرایط بیرونی اتفاق می افته. و اتفاقاً رنج ها و دردهای انسان می‌تونند تسریع کننده ی این روند شوند.
در واقع سخت ترین و دردناک ترین لحظات زندگی، به عنوان سکوهای پرتاب عمل می کنند!

پ.ن۵:
و حالا، متوجه می شم چرا بزرگانی چون حافظ، مولانا و شهید بهشتی به عاشق شدن تاکید و اصرار می ورزند‌‌. تجربه‌ی عشق، چه ناکام بمانی، چه به وصال برسی، به زندگی معنا می بخشد. عشق تجربه‌ی ارزشمندی ست که همواره با درد و رنجی لذت بخش همراه است. و این لذت جز در پی معنایی که این درد و رنج به انسان می دهد لمس نمی شود. عاشق، گاهی حتی زمانی که معشوق در برابر چشمش، رو به رویش ایستاده، دلش برایش تنگ می شود. و درد اشتیاق سینه اش را می فشارد.
عشق، خود به تنهایی دنیایی ست!
.
. *با تشکر از دکتر شاهین فرهنگ عزیز برای معرفی این کتاب
@khanehtahavol
.
#recoverypost